Βρισκόμαστε ακόμη στα πρώτα βήματα του σχεδιασμού και της εφαρμογής μιας πολιτισμικής περιφερειακής πολιτικής, παρότι η ανάγκη για κάτι τέτοιο είναι εμφανής και η αναδιάρθρωση των πόρων έχει ξεκινήσει. Προκειμένου να εξετάσουμε το ζήτημα αυτό, όχι τόσο από τη σκοπιά των γραφειοκρατικών αγκυλώσεων, αλλά, κυρίως, μέσα από την προσέγγιση της πολιτισμικής ανάλυσης, θα εστιάσουμε στην επανεννοιολόγηση των πόρων, της οργάνωσης, της οικονομίας και της διαχείρισης, μέσα από επιτυχημένα παραδείγματα και τα βελτιωμένα αποτελέσματα που απέδωσαν. Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή της περιφερειακής πολιτισμικής πολιτικής μπορούν να λειτουργήσουν, όχι μόνο ανακουφιστικά, αλλά και φιλόδοξα, στην κατεύθυνση της ανασυγκρότησης της ταυτότητας και της προβολής των πόλεων και των περιφερειών, της πολιτισμικής συνοχής και της συμπερίληψης των περιθωριοποιημένων ομάδων του πληθυσμού, της οικονομικής αναζωογόνησης που θα έρθει μέσα από παραγνωρισμένους ή/και υποτιμημένους πόρους, δυνητικά αποδίδοντας υψηλά ποσοστά προστιθέμενης αξίας. Οι συμμετοχικές διαδικασίες είναι προς τούτο αναγκαίες, χωρίς αποκλεισμούς και με πνεύμα αλληλεγγύης, προκειμένου να υποστηριχθούν οι αναδυόμενες δυνάμεις της κάθε περιφέρειας και να ενθαρρυνθούν να αναλάβουν κοινές πρωτοβουλίες, με εξωστρέφεια και συνέπεια ευθύνης.