Ο Συνοικισμός της Ελευσίνας δημιουργήθηκε το 1924-25, για να στεγάσει τους 2.500 περίπου πρόσφυγες που έφτασαν στην πόλη το 1922 και τα επόμενα χρόνια με τις αναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία που ακολούθησαν. Στόχος του Φεστιβάλ είναι να μετατρέψει αυτή την ιστορική, αλλά άγνωστη περιοχή της Ελευσίνας, σε τόπο συνάντησης, προβληματισμού και ανταλλαγής γύρω από σημαντικά κοινωνικά και πολιτικά φαινόμενα της εποχής μας με κύριο όχημα τις σύγχρονες παραστατικές τέχνες.

Τα έργα  του Φεστιβάλ προσκαλούν τον επισκέπτη σε μια βιωματική εμπειρία, που λαμβάνει χώρα όχι σε συμβατικούς πολιτιστικούς χώρους, αλλά σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους της περιοχής. Το Φεστιβάλ επενδύει σε πρωτότυπα site specific έργα, που αναδεικνύουν τις ιδιαίτερες ιστορίες των ανθρώπων και όψεις της περιοχής αλλά και σε μακροχρόνια residencies, που προσφέρουν στους καλλιτέχνες αλλά και στους κατοίκους τον απαραίτητο χρόνο και χώρο για να γνωριστούν και εν τέλει να συνυπάρξουν. Ήδη, στη φετινή έκδοση συμμετέχουν δύο καλλιτέχνες, οι οποίοι δουλεύουν με την Ελευσίνα 2021 σε πολυετή βάση, ο Ευριπίδης Λασκαρίδης και η Γιολάντα Μαρκοπούλου.

Θεματικά, η φετινή πρώτη έκδοση επικεντρώνεται στο προσφυγικό, ένα κεντρικό ευρωπαϊκό ζήτημα της εποχής μας, που είναι ταυτόχρονα η βάση της συλλογικής μνήμης του Συνοικισμού.  Το πρόγραμμα ξεκινά με τις Διαδρομές στις Ρίζες #2 // Routes On Roots #2, ένα καλωσόρισμα στο Συνοικισμό από τους ίδιους τους κατοίκους, προϊόν συνεργασίας του Ευριπίδη Λασκαρίδη με το Σύλλογο Μικρασιατών Ελευσίνας. Στη συνέχεια, η Γιολάντα Μαρκοπούλου και η ομάδα Station Athens με τους Χαλίλ Αλιζάντα, Χοσέιν Αμιρί, Ραμζάν Μοχάμαντ, Ρεζά Μοχαμαντί και Αϊντίμ Τζοϊμάλ φέρνουν στιγμιότυπα της ζωής τους από την Τεχεράνη, το Μπαγκλαντές, την Καμπούλ, το Καράτσι και την Αθήνα στα σπίτια και τους δρόμους του Συνοικισμού στη site-specific παράσταση Ε_ΦΥΓΑ. Από την άλλη όχθη της Μεσογείου, το Λίβανο,  η Τάνια Ελ Κουρί, εξέχουσα περίπτωση της σύγχρονης Live Art,  δημιουργεί μία ιδιότυπη συνάντηση ανάμεσα σε έναν πρόσφυγα και ένα θεατή, με τίτλο Ως Εκεί Που Φτάνουν Τα Δακτυλικά Μου Αποτυπώματα. Επίσης από το Λίβανο, οι Dictaphone Group παρουσιάζoυν τη βιωματική εγκατάσταση Ιστορίες Καταφυγίου, που στηρίζεται σε τρία βίντεο που δημιούργησαν σε συνεργασία με μία ομάδα Σύρων προσφύγων στο Μόναχο. Τέλος, τη θεματική του προσφυγικού ολοκληρώνει η έκθεση του Ιταλού εικαστικού Alfredo Romano ΣΧΙΣΜΕΣ – ΣΥΡΡΑΦΕΣ, Η αιωνιότητα είναι το αντίθετο του αφανισμού.

Η εφήμερη φωτιστική εγκατάσταση “Φωτοσύναξη” της ομάδας Beforelight, έρχεται να «ταράξει» αισθητικά το άδειο οικόπεδο επί της οδού Δαρδανελίων και να το επανατοποθετήσει ως ένα ευέλικτο κέντρο συνάθροισης στο χάρτη της Ελευσίνας, που διαμορφώνεται ανάλογα με τις ανάγκες των χρηστών του. Εδώ η Λένα Κιτσοπούλου και οι συνεργάτες της προσκαλούν το κοινό σε μια βραδιά με ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια, ενώ κάθε απόγευμα πραγματοποιείται το Καφενείο η Β(β)ουλή, μια σειρά συζητήσεων με τη συμμετοχή θεωρητικών από διάφορους χώρους και κατοίκων του Συνοικισμού, που επιμελήθηκε η Μυρσίνη Ζορμπά.

Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ ολοκληρώνεται με μια σειρά παράλληλων δράσεων, όπως εργαστήρια για παιδιά και μεγάλους, περιπάτους στο Συνοικισμό, επισκέψεις στο Μουσείο Μικρασιατών Ελευσίνας, συναυλίες στην Πλατεία Λαού με την ευκαιρία της Ευρωπαϊκής Γιορτής της Μουσικής και το πρότζεκτ Home New Home, μία σειρά ντοκυμαντέρ που δημιουργήθηκαν από πρόσφυγες στην Ελλάδα, την Τουρκία, την Ιορδανία, το Λίβανο και την Παλαιστίνη και αφηγούνται τις προσωπικές ιστορίες αυτών των ανθρώπων.