skip to Main Content
Θ2. Reshape | Να ξαναμιλήσουμε για τις αξίες

Η θεματική αυτή περιλαμβάνει τις παρακάτω ομάδες εργασίας:

1. Τα φεστιβάλ δεν είναι νησιά στον χάρτη του πολιτισμού

Τα φεστιβάλ δεν συμβαίνουν στο κενό. Αντίθετα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τον κόσμο και με το τι συμβαίνει σε αυτόν. Είμαστε αντιμέτωπες/οι με πολλαπλές προκλήσεις, από την οικονομική επισφάλεια και την πολιτική αστάθεια έως την κλιματική απειλή και τη συνεχή κοινωνική πόλωση που φθείρει τον κοινωνικό ιστό που συνθέτει τις κοινωνίες μας. Ως τόποι συνάντησης των ανθρώπων, τα φεστιβάλ μπορούν να επηρεάσουν καταλυτικά την ευαισθησία και τη συμπεριφορά του κοινού και της κοινότητας εντός της οποίας γίνονται. Από την άλλη, τα φεστιβάλ πράγματι συμβαίνουν σε νησιά. Σε αυτή την ομάδα εργασίας εστιάζουμε σε περιπτώσεις φεστιβάλ που μας εμπνέουν και αναλύουμε πώς τα φεστιβάλ συνδέονται με το περιβάλλον και τις κοινότητες που τα φιλοξενούν, πώς επιδρούν στην αντίληψη αυτών των τόπων καθώς και τον οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και οικολογικό τους αντίκτυπο.

Συντονισμός: Inge Ceustermans, Διευθύντρια του οργανισμού Festival Academy (Βέλγιο)

Συμμετέχουν: 

Ελλάδα Ευαγγέλου, Καλλιτεχνική διευθύντρια του Buffer Fringe Festival (Κύπρος)

Μέτη Παναγιωτοπούλου, Υπεύθυνη Καλλιτεχνικού προγραμματισμού, Φεστιβάλ «Γιορτές Ρόκκας» 

Aurélien Zouki, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Hammana Artist House (Λίβανος)

2. Όταν καλλιτέχνες και κάτοικοι γίνονται συνδημιουργοί

Τα καλλιτεχνικά έργα που είναι προϊόν συν-δημιουργίας με τις τοπικές κοινότητες έχουν ως αποτέλεσμα τη γέννηση ενός νέου έργου και ταυτόχρονα μιας νέας σχέσης. Ή μάλλον είναι τα ίδια, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας τους μέχρι και την τελευταία παράσταση ή ημέρα έκθεσης, μια σειρά ανθρώπινων συναντήσεων και σχέσεων. Σε αυτή την ομάδα εργασίας θα έρθουμε σε επαφή με έργα που δημιουργήθηκαν από και για τις τοπικές τους κοινότητες. Θα αναλύσουμε πώς η καλλιτεχνική διαδικασία επιδρά στα άτομα που συμμετέχουν, καλλιτέχνες και μη, και πώς λειτουργεί σαν διαμορφωτική εμπειρία και για τις δύο πλευρές. Ποια νέα σχέση δημιουργείται;

Συντονισμός: Henk Keizer, Συντονιστής του Art in Rural European Areas (Ολλανδία, Δανία)

Συμμετέχουν: 

Γιολάντα Μαρκοπούλου, Σκηνοθέτης

Γεωργία Μαυραγάνη, Σκηνοθέτης 

Μάριος Σπηλιόπουλος, Εικαστικός καλλιτέχνης, Καθηγητής Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών

Beforelight, ομάδα δημιουργικού φωτισμού

Thomas Helie,Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Reims (Γαλλία)

3. Ο ρόλος και το μέλλον των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. 

Σε αυτή την ομάδα εργασίας συζητάμε για την πορεία και τη δυναμική των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. τόσο σε σχέση με τον ίδιο τον καλλιτεχνικό χώρο, όσο και με τις πόλεις στις οποίες δρουν και υπάρχουν. Με στόχο την ουσιαστική ανάπτυξη της θεατρικής δραστηριότητας στην περιφέρεια, τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ήταν η σημαντικότερη πρωτοβουλία σε θεσμικό επίπεδο για την ανάπτυξη του θεάτρου στην περιφέρεια και την πολιτιστική αποκέντρωση. Κάνοντας μία αναδρομή από τη δεκαετία του 1980 που δημιουργήθηκαν μέχρι σήμερα, παρατηρείται μια άνιση πορεία, συνέχειες και ασυνέχειες. Ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν σε αυτές τις ανισότητες; Ποιες είναι οι ανάγκες των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. σήμερα, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν με επιτυχία στην αποστολή τους; Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα; Με ποιους τρόπους ενισχύουν τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία; Αποτελούν σήμερα ζωντανές εστίες θεατρικής αποκέντρωσης; Ποια είναι η δυναμική τους στην αποκέντρωση της θεατρικής δραστηριότητας και στην περιφερειακή πολιτιστική ανάπτυξη;

Συντονισμός: Δηώ Καγγελάρη, θεατρολόγος, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ

Συμμετέχουν:

Θοδωρής Γκόνης, Σκηνοθέτης – Στιχουργός

Γιαννης Παρασκευόπουλος, Ηθοποιός – Σκηνοθέτης

Χάρης Πεχλιβανίδης, Καλλιτεχνικός Διευθυντής Ιωαννίνων, Σκηνοθέτης, υποψ. Διδάκτωρ Τμήματος Θεάτρου

Κυριακή Σπανού, Καλλιτεχνική Διευθύντρια Θεσσαλικού Θεάτρου

4. Καλλιτεχνικές πρακτικές διαφοροποίησης. Ένα ιστορικό βλέμμα στο Φεστιβάλ Αισχύλεια

Σε αυτή την ομάδα εργασίας εξετάζουμε εμπνευσμένες καλλιτεχνικές πρακτικές του Φεστιβάλ Αισχύλεια που είχαν ως στόχο διαμορφώσουν διακριτή καλλιτεχνική ταυτότητα για το φεστιβάλ Αισχύλεια, διαφοροποιώντας το ουσιαστικά από τη συνήθη πρακτική των δημοτικών φεστιβάλ. Δίνοντας τον λόγο σε Ελευσίνιες/ους πολίτες κάνουμε μία ιστορική αναδρομή του Φεστιβάλ Αισχύλεια, ως παραδείγματος διαφοροποίησης. Μιλάμε για αυτές τις μικρές ψηφίδες που έχουν δώσει ένα ξεχωριστό στίγμα στο πολιτιστικό γίγνεσθαι του τόπου και προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τι σημαίνουν, τι παράγουν, τι αφήνουν στον ιστορικό χρόνο και γιατί δημιούργησαν τις κατάλληλες συνθήκες για την παραγωγή νοήματος.

Συντονισμός: Κέλλυ Διαπούλη, Επιμελήτρια «Συνάντησης Πολιτισμός 2030» – Καλλιτεχνική Διευθύντρια «Λάρνακα 2030 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης Υποψήφια Πόλη»
Σοφία Αδάμ, Αντιπρόεδρος Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Ελευσίνας (ΚΕΔΕ)
Σοφία Λάσκου, φιλόλογος – κάτοικος Ελευσίνας
Γιάννης Μοίρας, Συντονιστής Φεστιβάλ Αισχυλείων (1986-2000)
Καλλιόπη Παπαγγελή, Προϊσταμένη του Τμήματος Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής
Γιώργος Σκιάνης, Επιμελητής Εικαστικών Εκθέσεων Φεστιβάλ Αισχυλείων (2004- 2017)

Θ3. Συμμετοχικός σχεδιασμός & Δικτύωση
Back To Top